biolog (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbʲjɔlɔk], AS: [bʹi ̯olok], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) specjalista w zakresie biologii

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) kobieta biolog (1.1)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	biolog	biolodzy / biologowie
dopełniacz	biologa	biologów
celownik	biologowi	biologom
biernik	biologa	biologów
narzędnik	biologiem	biologami
miejscownik	biologu	biologach
wołacz	biologu	biolodzy / biologowie
depr. M. i W. lm: (te) biologi[1]

(2.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	biolog	biolog
dopełniacz	biolog	biolog
celownik	biolog	biolog
biernik	biolog	biolog
narzędnik	biolog	biolog
miejscownik	biolog	biolog
wołacz	biolog	biolog

przykłady:

(1.1) Dendrolog jest botanikiem, biologiem, który bada drzewa.

(2.1) Małgorzata jest biologiem i zajmuje się naczelnymi.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) pot. biolożka

antonimy:

hiperonimy:

(1-2) specjalista

hiponimy:

(1-2) botanik, cytolog, fizjolog, genetyk, ekolog, ewolucjonista, mikrobiolog, paleontolog, zoolog

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. biologia ż, biologiczność ż

forma żeńska biolożka ż

przym. biologiczny

przysł. biologicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. biologia

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

(2.1) por. biolożka; zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

tłumaczenia:

(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: biolożka

• angielski: (1.1) biologist; (2.1) biologist
• baskijski: (1.1) biologo
• białoruski: (1.1) біёлаг m; (2.1) біёлаг ż
• bułgarski: (1.1) биолог m
• czeski: (1.1) biolog m
• duński: (1.1) biolog w
• esperanto: (1.1) biologiisto, biologo
• estoński: (1.1) bioloog
• fiński: (1.1) biologi
• francuski: (1.1) biologiste m
• hiszpański: (1.1) biólogo m
• litewski: (1.1) biologas
• łotewski: (1.1) biologs
• niemiecki: (1.1) Biologe m
• norweski (bokmål): (1.1) biolog m
• nowogrecki: (1.1) βιολόγος m; (2.1) βιολόγος ż
• rosyjski: (1.1) биолог m; (2.1) биолог ż
• rumuński: (1.1) biolog m
• słowacki: (1.1) biológ m
• szwedzki: (1.1) biolog w
• ukraiński: (1.1) біолог m; (2.1) біолог ż
• węgierski: (1.1) biológus
• włoski: (1.1) biologo m

źródła:

biolog (język chorwacki)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

IPA: /biǒloɡ/

podział przy przenoszeniu wyrazu: bi•o•log

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) biolog

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

biolog (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) biolog

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	biolog	biologové
dopełniacz	biologa	biologů
celownik	biologovi / biologu	biologům
biernik	biologa	biology
wołacz	biologu	biologové
miejscownik	biologovi / biologu	biolozích
narzędnik	biologem	biology

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. biologie ż, bioložka ż

przym. biologický

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

biolog (język duński)

wymowa:

Dania: [bioˈloˀw]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) biolog, biolożka

odmiana:

(1.1) en biolog, biologen, biologer, biologerne

przykłady:

(1.1) Biologerne påstår at næsen i forbindelse med seksualitet og partnervalg spiller en afgørende stor rolle for selv os mennesker.^[1] → Biolodzy twierdzą, że w kontekście seksualności i wyboru partnera nos odgrywa kluczową rolę nawet u nas, ludzi.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. biologi w

przym. biologisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

biolog (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) biolog

odmiana:

(1.1) en biolog, biologen, biologer, biologene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zob. biologi

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

biolog (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) biolog

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. biologi m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

biolog (język rumuński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) biolog

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	forma	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M. / B.	nieokreślona	un biolog	niște biologi
	określona	biologul	biologii
D. / C.	nieokreślona	unui biolog	unor biologi
	określona	biologul	biologii

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) fiziolog

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. biologic

rzecz. biologie ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

biolog (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) biolog^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. biologija ż, biologizem m, biologinja ż

przym. biologičen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

biolog (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) biolog

odmiana:

(1.1) en biolog, biologen, biologer, biologerna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. biologisk

rzecz. biologi

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Nazwy zawodów w języku szwedzkim

źródła: