bezlistny (język polski)

bezlistne (1.1) drzewa
wymowa:
IPA: [bɛzˈlʲistnɨ], AS: [bezlʹistny], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który nie ma liści
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na zimę drzewa liściaste stają się bezlistne.
(1.1) Idź do siwych strumieni swojego kraju, i pruchniej tam jak dąb bezlistny, co go wiatry nad Balwę nachyliły, aby nie zazieleniał więcej![1]
składnia:
(1.1) bezlistny + M.
kolokacje:
(1.1) bezlistna gałąź / łodyga / roślina • bezlistne drzewo • bezlistny krzew / pęd • groszek bezlistny • kosaciec bezlistny • storzan bezlistny • tamaryszek bezlistny
synonimy:
antonimy:
(1.1) ulistniony
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. bez + liść + -ny
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) leafless
  • czeski: (1.1) bezlistý
  • esperanto: (1.1) senfolia
  • fiński: (1.1) lehdetön
  • hiszpański: (1.1) áfilo, deshojado
  • ido: (1.1) senfolia, senfoliigita
  • interlingua: (1.1) disfoliate
  • niemiecki: (1.1) blattlos
  • nowogrecki: (1.1) άφυλλος
  • słowacki: (1.1) bezlistý
  • węgierski: (1.1) levéltelen, lombtalan
źródła:
  1. Seweryn Goszczyński Pisma, tom 2, nakładem Fryderyka Pillera i spółki, Lwów 1838, s. 41.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.