belg (język polski)

belg (1.1)
belg (1.2)
belg (1.3)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) pot. zootechn. królik rasy olbrzym belgijski; zob. też belg w Wikipedii
(1.2) pot. kynol. owczarek belgijski; zob. też belg w Wikipedii
(1.3) hipol. jeźdz. koń rasy belgijskiej; zob. też belg w Wikipedii
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.2) Okrywa włosowa belgów jest lśniąca i miękka.
(1.2) Pinczery, tak jak belgi, zaliczane do psów obronnych.
(1.3) Hodowane przez stadninę belgi rasą zimnokrwistą o masywnej budowie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) młode / samica / samiec belga
synonimy:
(1.3) brabant
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) królik
(1.2) pies
(1.3) koń
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Belg mos, Belgia ż, belgijka ż, Belgijka ż, belgijskość ż
przym. belgijski
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Belgia
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

belg (esperanto (morfem))

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) Belg, belgijski
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
rzecz. belgo, belgino, Belgio, Belgujo
przym. belga
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

belg (język kurmandżi)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) liść
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.