stadnina (język polski)
stadnina (1.2)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zootechn. pogłowie koni w hodowli zarodowej
- (1.2) zootechn. ośrodek zajmujący się hodowlą lub reprodukcją koni; zob. też stadnina koni w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik stadnina stadniny dopełniacz stadniny stadnin celownik stadninie stadninom biernik stadninę stadniny narzędnik stadniną stadninami miejscownik stadninie stadninach wołacz stadnino stadniny - przykłady:
- (1.2) Po szkole chodziliśmy do stadniny pomagać przy koniach.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pogłowie
- (1.2) ośrodek
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. stado n, stadność ż
- zdrobn. stadninka ż
- przym. stadniczy, stadny, stadninowy
- przysł. stadnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. stadny + -ina
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) stud, stud farm
- niemiecki: (1.2) Gestüt n
- węgierski: (1.2) ménes
- włoski: (1.2) allevamento di cavalli m, scuderia ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.