baśń (język polski)

wymowa:
IPA: [baɕɲ̊], AS: [baśń̦], zjawiska fonetyczne: wygł.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) liter. opowiadanie o treści fantastycznej; zob. też baśń w Wikipedii
(1.2) nieprawdziwa historia, uważana za mającą na celu wprowadzenie kogoś w błąd
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Matka najciekawszych baśni uczyła, ojciec najstarszymi podaniami karmił[3].
(1.2) To wszystko bujdy, baśnie wymyślone, aby przypochlebić się partii i wspiąć się wyżej na szczeblach pisarskiej kariery[4].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bajka; gw. (Górny Śląsk) bera
(1.2) bajka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. baśniowość ż
przym. baśniowy
przysł. baśniowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *basnь[5]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „baśń” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 58.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „baśń” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Józef Ignacy Kraszewski, Stara baśń, tom I, wyd. Spółka wydawnicza księgarzy w Warszawie, Kraków 1876.
  4. Tadeusz Kwiatkowski, Panopticum, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  5. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „baśń” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.