architraw (język polski)
- wymowa:
- IPA: [arˈxʲitraf], AS: [arχʹitraf], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) archit. główny (najniższy) poziomy człon belkowania antycznego podtrzymujący belki stropu; zob. też architraw w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik architraw architrawy dopełniacz architrawu architrawów celownik architrawowi architrawom biernik architraw architrawy narzędnik architrawem architrawami miejscownik architrawie architrawach wołacz architrawie architrawy - przykłady:
- (1.1) W skład klasycznego belkowania wchodzi architraw, fryz i gzyms.
- (1.1) Na architrawie świątyni delfickiej starożytni napisali: "Poznaj samego siebie", i za Platonem sądzili, że prawda jest przypomnieniem, anamnezą[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) epistyl, nadsłupie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. architrawowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- wł. architrave < gr.[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) architrave
- baskijski: (1.1) arkitrabe
- chorwacki: (1.1) arhitrav
- esperanto: (1.1) arkitravo
- francuski: (1.1) architrave
- hiszpański: (1.1) arquitrabe m
- ido: (1.1) arkitravo
- interlingua: (1.1) architrave
- łaciński: (1.1) epistylium
- niemiecki: (1.1) Architrav m
- nowogrecki: (1.1) επιστύλιο n
- portugalski: (1.1) arquitrave
- szwedzki: (1.1) arkitrav
- ukraiński: (1.1) архітрав m
- włoski: (1.1) architrave
- źródła:
- ↑ Andrzej Szczeklik, Kore: o chorych, chorobach i poszukiwaniu duszy medycyny, 2007, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Tadeusz Bujnicki, Pozytywizm, WSiP, Warszawa 1989, s. 316.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.