Platon (język polski)
Platon (1.1)
Platon (2.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈplatɔ̃n], AS: [platõn], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) hist. grecki filozof; zob. też Platon w Wikipedii
- (1.2) imię męskie; zob. też Platon (imię) w Wikipedii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (2.1) astr. jeden z kraterów na Księżycu; zob. też Platon (krater księżycowy) w Wikipedii
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Platon, który chciał ustanowić idealne państwo rządzone przez filozofów, uregulował wszystko – jak każdy totalitarysta – niezmiernie dokładnie[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) pan Platon • brat / kuzyn / wujek / dziadek Platon • mężczyzna imieniem (o imieniu) Platon • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Platon • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Platon • otrzymać / dostać / przybrać imię Platon • dzień imienin / imieniny Platona
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. platonizm m, platoniczność ż, Płaton m
- przym. platoński, platoniczny, platonistyczny, Platoński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. Πλάτων
- uwagi:
- zob. też Platon (ujednoznacznienie) w Wikipedii
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) Platoni
- angielski: (1.1) Plato
- arabski: (1.1) أفلاطون
- azerski: (1.1) Platon
- baskijski: (1.1) Platon
- bengalski: (1.1) প্লেটো
- białoruski: (1.1) Платон m
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) Плятон m
- bułgarski: (1.1) Платон m
- esperanto: (1.1) Platono
- farerski: (1.1) Platon
- francuski: (1.1) Platon
- hindi: (1.1) प्लेटो
- interlingua: (1.1) Platon
- kataloński: (1.1) Plató
- kazachski: (1.1) Аплатун
- łaciński: (1.1) Plato
- norweski: (1.1) Platon
- nowogrecki: (1.1) Πλάτων m, Πλάτωνας m; (1.2) Πλάτωνας m
- portugalski: (1.1) Platão
- rosyjski: (1.1) Платон m; (1.2) Платон m; (2.1) Платон m
- słoweński: (1.1) Platon m
- staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) Платѡнъ
- starogrecki: (1.1) Πλάτων m; (1.2) Πλάτων m
- sycylijski: (1.1) Platoni
- szwedzki: (1.1) Platon
- ukraiński: (1.1) Платон m
- węgierski: (1.1) Platón
- włoski: (1.1) Platone m
- źródła:
- ↑ Wprost, nr 02.20 (8), Poznań, 2000 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Platon (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
- (1.1) Platon
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Platon (język niemiecki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
- (1.1) Platon
- odmiana:
- (1.1)[1][2] blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik (der) Platon dopełniacz (des) Platons
(des) Platoncelownik (dem) Platon biernik (den) Platon - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) Plato m
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Platoniker m, Platonikerin ż
- przym. platonisch
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.