platoniczny (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) o uczuciu: oparty na skłonności duchowej, pozbawiony pierwiastka zmysłowego, seksualnego[1][2]
(1.2) nierealny, niedający się urzeczywistnić[1][2]
(1.3) daw. zob. platoński[2]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) W końcu zdał sobie sprawę, że nigdy jej nie będzie miał dla siebie, ale wiedział co to miłość platoniczna.
składnia:
kolokacje:
(1.1) platoniczna miłość • platoniczne uczucie
synonimy:
(1.2) nierealny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Platon mrz/mos, platonizm m
przym. Platoński, platoński
przysł. platonicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „platoniczny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 1 2 3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „platoniczny” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.