anamneza (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌãnãmˈnɛza], AS: [ãnãmneza], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. wywiad lekarski na temat m.in. historii choroby, zob. też anamneza (medycyna) w Wikipedii
(1.2) rel. modlitwa, część liturgii eucharystycznej, zob. też anamneza (liturgia) w Wikipedii
(1.3) filoz. sposób poznania przez przypominanie, niezależny od doświadczenia zmysłowego, zob. też anamneza (filozofia) w Wikipedii
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.3) Na architrawie świątyni delfickiej starożytni napisali: "Poznaj samego siebie", i za Platonem sądzili, że prawda jest przypomnieniem, anamnezą[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. anamnestyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ἀνάμνησις → wspomnienie
uwagi:
zwykle w liczbie pojedynczej
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Szczeklik, Kore: o chorych, chorobach i poszukiwaniu duszy medycyny, 2007, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

anamneza (język słoweński)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. anamneza[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ἀνάμνησις → wspomnienie
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.