arbitralność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) książk. cecha tego, co jest arbitralne
- (1.2) książk. cecha tych, którzy są arbitralni
- odmiana:
- (1.1-2) blm[1],
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik arbitralność arbitralności dopełniacz arbitralności arbitralności celownik arbitralności arbitralnościom biernik arbitralność arbitralności narzędnik arbitralnością arbitralnościami miejscownik arbitralności arbitralnościach wołacz arbitralności arbitralności - przykłady:
- (1.1) Oczywiście nie należy się bać słowa arbitralność z powodu jego odcienia moralnego (woluntaryzm, bezpodstawność); arbitralność konwencji społecznych jest tak silna, jak większości instytucji ukształtowanych w praktyce historycznej[2].
- składnia:
- (1.1-2) arbitralność + D.
- kolokacje:
- (1.1) arbitralność decyzji / postępowania / sądów
- (1.2) czyjaś arbitralność
- synonimy:
- (1.1) apodyktyczność, samowolność
- (1.2) apodyktyczność, autokratyczność, despotyczność
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1-2) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. arbitralny, arbitrażowy
- przysł. arbitralnie
- rzecz. arbiter mos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. arbitralny + -ość, rzeczownik odprzym.
- uwagi:
- tłumaczenia:
- francuski: (1.1) arbitraire m
- źródła:
- ↑
Hasło „arbitralność” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Andrzej Dąbrówka, Teatr i sacrum w średniowieczu: Religia - cywilizacja - estetyka, s. 42, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2013.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.