Tomasz (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˈtɔ̃maʃ], AS: [tõmaš], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) imię męskie; zob. też Tomasz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Tomasz Tomaszowie dopełniacz Tomasza Tomaszów celownik Tomaszowi Tomaszom biernik Tomasza Tomaszów narzędnik Tomaszem Tomaszami miejscownik Tomaszu Tomaszach wołacz Tomaszu Tomaszowie depr. M. i W. lm: (te) Tomasze[1][2] - przykłady:
- (1.1) Mam na imię Tomasz i interesuję się motoryzacją.
- (1.1) Kiedy Tomasz obchodzi imieniny? Imieniny Tomaszów przypadają na 28 stycznia, 3 lipca i 21 grudnia.
- (1.1) Judyta wyszła za mąż za Tomasza.
- (1.1) Poszliśmy z Tomaszem do parku.
- (1.1) Panie Tomaszu, proszę nas jutro odwiedzić.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Wyspy Świętego Tomasza i Książęca • pan Tomasz • brat / kuzyn / wujek / dziadek Tomasz • mężczyzna imieniem (o imieniu) Tomasz • święty / błogosławiony Tomasz • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Tomasz • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Tomasz • otrzymać / dostać / przybrać imię Tomasz • dzień imienin / imieniny Tomasza • na Tomasza (o dniu)
- synonimy:
- (1.1) zdrobn. Tomaszek, Tomek, Tomeczek, Tomuś, Tomcio, Tomko
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Tomaszowa ż, Tomaszówna ż, Tomaszostwo lm mos, Tomkowa ż, Tomkówna ż, Tomeczkowa ż, Tomaszkowa ż, Tomusiowa ż, Tomaszewo n, Tomaszowo n, Tomaszów mrz, Tomaszówka ż, Tomaszowice nmos, tomaszowianin mos, tomaszowianka ż, tomasyna ż, Tomki nmos, Tomkowice nmos
- przym. Tomaszowy, Tomaszkowy, Tomkowy, Tomeczkowy, Tomusiowy, Tomciowy, tomaski, tomaszowski, tomaszewski, tomaszowicki, tomkowicki
- przysł. tomaszowsko
- związki frazeologiczne:
- niewierny Tomasz
- przysłowia: gdy na Tomasza deszcz pada, zmienną zimę zapowiada • lepszy Tomasz niż Jadam • na Tomasza najdłuższa noc nasza • na Tomasza nie chodź do lasa (sic!) • na świętego Tomasza gotuje się w garnku kasza • na świętego Tomasza wyrasta w polu pasza • na święty Tomasz dzień się z nocą sili, mniej nocy, więcej dnia będzie po chwili • na święty Tomasz już wiesz, co masz • Tomasz jaśnieje, duszę chłopu wywieje
- etymologia:
- (1.1) łac. Thomas[3] < gr. Θωμᾶς (Thomas)[3][4] < aram. תאומא (toma)[3] → bliźniak
- uwagi:
- zob. też Tomasz w Wikicytatach
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- abenaki: (1.1) Tom
- angielski: (1.1) Thomas
- białoruski: (1.1) Фама m, Тамаш m
- bułgarski: (1.1) Тома m
- czeski: (1.1) Tomáš m
- dolnołużycki: (1.1) Tomaš m
- duński: (1.1) Thomas, Tomas, Tom
- esperanto: (1.1) Tomaso
- estoński: (1.1) Toomas
- francuski: (1.1) Thomas m
- galicyjski: (1.1) Tomé m
- gocki: (1.1) 𐌸𐍉𐌼𐌰𐍃 m
- górnołużycki: (1.1) Tomaš m
- grenlandzki: (1.1) Tuumarsi
- gruziński: (1.1) თომას (tomas)
- hawajski: (1.1) Koma, Kamaki
- hiszpański: (1.1) Tomás m
- islandzki: (1.1) Tómas m, Thomas m
- kaszubski: (1.1) Tomôsz m
- kataloński: (1.1) Tomàs m
- litewski: (1.1) Tomas m
- łaciński: (1.1) Thomas m
- łotewski: (1.1) Tomass m, Toms m
- niemiecki: (1.1) Thomas m
- nowogrecki: (1.1) Θωμάς m
- perski: (1.1) توما
- portugalski: (1.1) Tomé m
- rosyjski: (1.1) Фома m
- słowacki: (1.1) Tomáš m
- słoweński: (1.1) Tomaž m
- starofrancuski: (1.1) Tumas m
- starogrecki: (1.1) Θωμᾶς m
- szwedzki: (1.1) Tomas w, Thomas w
- ukraiński: (1.1) Фома m
- wilamowski: (1.1) Tuma m, Tüma m
- włoski: (1.1) Tommaso m
- źródła:
- ↑
Hasło „Tomasz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ Porada „imiona w liczbie mnogiej” w: Poradnia językowa PWN.
- 1 2 3 Hasło „Tomasz” w: Władysław Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury, Rytm, Warszawa 2003, ISBN 83-7399-022-4.
- ↑ Hasło „Tomasz” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.