lipiec (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˈlʲipʲjɛʦ̑], AS: [lʹipʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) siódmy miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego i juliańskiego); zob. też lipiec w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik lipiec lipce dopełniacz lipca lipców celownik lipcowi lipcom biernik lipiec lipce narzędnik lipcem lipcami miejscownik lipcu lipcach wołacz lipcu lipce - przykłady:
- (1.1) Lipiec jest moim ulubionym miesiącem.
- (1.1) Od lipca sytuacja zmieniła się diametralnie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) w lipcu • na początku / końcu lipca • w połowie lipca
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. lipka ż, lipcówka ż, lipa ż
- przym. lipcowy, lipowy
- związki frazeologiczne:
- zob. też: przysłowia o miesiącach
- deszcze na lipca pierwszego, drugiego, zapowiedzią deszczu czterdziestodniowego • w lipcu się już kłosek korzy, że niesie dar Boży, a najpierwsza Małgorzata sierp w zboże założy • gdy w lipcu słońce dopieka, burza niedaleka • gdy pająk w lipcu przychodzi, to za sobą deszcz przywodzi, gdy swą pajęczynę snuje, bliską burzę czuje • gdy się grzmot w lipcu od południa poda, drzewom się znaczy szwank i nieuroda
- etymologia:
- nazwa miesiąca pochodzi od kwitnących wówczas lip[1][2]; inna, dawna nazwa siódmego miesiąca w roku to: lipień[3][2]
- źródłosłów nazwiska Lipiec
- uwagi:
- Niepoprawne jest wyrażenie w miesiącu lipcu; poprawnie: w lipcu.
- Gdy podajemy datę, używamy wyrazu lipiec w dopełniaczu, a nie w mianowniku, np. pierwszy lipca, nie pierwszy lipiec[4].
- zob. też lipiec w Wikicytatach
- (1.1) zobacz też: styczeń • luty • marzec • kwiecień • maj • czerwiec • lipiec • sierpień • wrzesień • październik • listopad • grudzień
- tłumaczenia:
- abazyński: (1.1) июль
- abchaski: (1.1) ҧхынгәы
- adygejski: (1.1) бэдзэогъу
- albański: (1.1) korrik
- amharski: (1.1) ሐምሌ
- angielski: (1.1) July
- arabski: (1.1) يوليو (yúlyu), تموز, libij. arab. ناصر
- baskijski: (1.1) uztail
- białoruski: (1.1) ліпень m
- bretoński: (1.1) Gouere, miz Gouere
- bułgarski: (1.1) юли m
- chiński standardowy: (1.1) uproszcz. i trad. 七月 (qīyuè)
- chorwacki: (1.1) srpanj m
- czeski: (1.1) červenec m
- czuwaski: (1.1) ҫӗртме
- dolnołużycki: (1.1) žnjojski, julij m
- duński: (1.1) juli w
- esperanto: (1.1) julio, Julio
- fiński: (1.1) heinäkuu
- francuski: (1.1) juillet m
- fryzyjski: (1.1) july, haaimoanne
- górnołużycki: (1.1) julij m, pražnik m
- grenlandzki: (1.1) juuli
- hawajski: (1.1) Iulai
- hebrajski: (1.1) יולי m (juli)
- hindi: (1.1) जूलाई (jūlāī)
- hiszpański: (1.1) julio
- ilokano: (1.1) Hulio
- indonezyjski: (1.1) juli
- interlingua: (1.1) julio
- islandzki: (1.1) júlí
- japoński: (1.1) 七月 / 7月 (しちがつ, shichigatsu)
- jidysz: (1.1) יולי m (juli)
- kabylski: (1.1) yulyu
- kaszubski: (1.1) lëpinc m, lëpińc m
- kataloński: (1.1) juliol m
- koreański: (1.1) 칠월 (ch’irwŏl)
- litewski: (1.1) liepa ż
- łaciński: (1.1) Iulius m
- łotewski: (1.1) jūlijs
- macedoński: (1.1) јули m
- maltański: (1.1) Lulju
- mandżurski: (1.1) (nadan biya)
- maoryski: (1.1) hürae
- niderlandzki: (1.1) juli
- niemiecki: (1.1) Juli m
- norweski (bokmål): (1.1) juli
- nowogrecki: (1.1) Ιούλιος m
- ormiański: (1.1) հուլիս
- osetyjski: (1.1) июль
- perski: (1.1) ژوئیه (žu’ie)
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1) ,
- portugalski: (1.1) julho
- prowansalski: (1.1) julhet m
- rosyjski: (1.1) июль m
- rumuński: (1.1) iulie
- slovio: (1.1) Juli (Йули)
- słowacki: (1.1) júl
- staroangielski: (1.1) æfterra liþa m
- szwedzki: (1.1) juli w
- tahitański: (1.1) tiurai
- turecki: (1.1) temmuz
- tuvalu: (1.1) iulai
- ukraiński: (1.1) липень m
- węgierski: (1.1) július
- wilamowski: (1.1) lipiec m
- włoski: (1.1) luglio m
- źródła:
- ↑ Hasło „lipa” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927, s. 299.
- 1 2 Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, s. 288.
- ↑ rozdział XXIII, Nazwy miesięcy w: Najdawniejsze zabytki języka polskiego, oprac. Witold Taszycki, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1976, s. 136-137.
- ↑ Jan Miodek, Sienkiewicza 30, mieszkania 5, w: Odpowiednie dać rzeczy słowo. Szkice o współczesnej polszczyźnie, Wrocław 1987.
lipiec (język wilamowski)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- lipjyc
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) lipiec
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Kalendarz i czas
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.