Siedlce (język polski)

Herb Siedlec (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈɕɛtl̥ʦ̑ɛ], AS: [śetl̦ce], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw. ​

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w na prawach powiatu województwie mazowieckim; zob. też Siedlce w Wikipedii

(1.2) geogr. nazwa kilku wsi w Polsce

odmiana:

(1) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	Siedlce
dopełniacz	Siedlec
celownik	Siedlcom
biernik	Siedlce
narzędnik	Siedlcami
miejscownik	Siedlcach
wołacz	Siedlce

przykłady:

(1.1) Siedlce są miastem podlaskim.

(1.1) W Siedlcach znajduje się skwer Niepodległości.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Siedlcach • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Siedlec • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Siedlec • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Siedlec • mieszkaniec / mieszkanka Siedlec • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Siedlcach • pochodzić z Siedlec • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Siedlec

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) miasto

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. siedlczanin mos, siedlczanka ż

przym. siedlecki, podsiedlecki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też Siedlce (ujednoznacznienie) w Wikipedii

tłumaczenia:

• japoński: (1.1) シェドルツェ
• jidysz: (1.1) שעדליץ (Shedlits)
• rosyjski: (1.1) Седлец

źródła: