Pompeje (język polski)

Pompeje (1.1)
wymowa:
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

(1.1) hist. starożytne miasto położone we włoskiej Kampanii u stóp Wezuwiusza, zniszczone jego wybuchem w 79 r. n.e.[1]; zob. też Pompeje w Wikipedii
(1.2) geogr. miejscowość i gmina we Włoszech, w Kampanii, w pobliżu ruin starożytnych Pompejów (1.1)[2]; zob. też Pompeje w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2) blp,
przykłady:
(1.1) Wybuch Wezuwiusza zniszczył starożytne miasto Pompeje.
składnia:
kolokacje:
(1.2) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Pompejach • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Pompejów • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Pompejów • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Pompejów • mieszkaniec / mieszkanka Pompejów • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Pompejach • pochodzić z Pompejów • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Pompejów
synonimy:
(1.1) Pompeja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Pompeja ż, pompejańczyk mos, pompejanka ż
przym. pompejański
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. Pompeii
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 373.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 368.
  3. 1 2 Hasło „Pompeja” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 819.

Pompeje (język czeski)

Pompeje (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, liczba mnoga, nazwa własna

(1.1) geogr. hist. Pompeje
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Pompejan, Pompejanka
przym. pompejský
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

Pompeje (język słowacki)

Pompeje (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, liczba mnoga, nazwa własna

(1.1) geogr. hist. Pompeje[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. pompejský
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Pompeje” w: Pravidlá slovenského pravopisu, red. M. Považaj, Veda, Bratysława 2013 (wydanie IV), ISBN 978-80-224-1331-2.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.