Fortuna (język polski)

posąg Fortuny (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) mit. rzym. bogini ludzkich losów, szczęścia i nieszczęścia; zob. też Fortuna w Wikipedii

(1.2) astr. planetoida o numerze katalogowym 19; zob. też (19) Fortuna w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Fortuna	Fortuny
dopełniacz	Fortuny	Fortun
celownik	Fortunie	Fortunom
biernik	Fortunę	Fortuny
narzędnik	Fortuną	Fortunami
miejscownik	Fortunie	Fortunach
wołacz	Fortuno	Fortuny

przykłady:

(1.1) Greckim odpowiednikiem Fortuny była bogini Tyche.

składnia:

kolokacje:

(1.1) bogini Fortuna • atrybut / figurka / kult / posąg / wyobrażenie Fortuny • czcić Fortunę

(1.2) asteroida / planetka / planetoida Fortuna • Fortuna krąży / porusza się

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fortunarz mos, Fortunata ż, Fortunat mos, fortunat mos, fortunka ż, fortuna ż

przysł. fortunnie

czas. pofortunić, fortunić

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Fortuna

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Mitologia rzymska

(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Astronomia • Indeks:Polski - Indeks terminów astronomicznych

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Fortuna; (1.2) Fortuna
• łaciński: (1.1) Fortuna ż
• włoski: (1.1) Fortuna ż; (1.2) Fortuna ż

źródła:

Fortuna (język angielski)

statue of Fortuna (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) mit. rzym. Fortuna

(1.2) astr. Fortuna

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Fortuna

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Angielski - Mitologia rzymska

(1.2) zobacz też: Indeks:Angielski - Astronomia

źródła:

Fortuna (język łaciński)

Fortuna (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) mit. rzym. Fortuna

odmiana:

(1.1) Fortuna, Fortūnae (deklinacja I)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Fortūna
dopełniacz	Fortūnae
celownik	Fortūnae
biernik	Fortūnam
ablatyw	Fortūnā
wołacz	Fortūna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Fortunata ż

czas. fortuno

związki frazeologiczne:

etymologia:

źródłosłów dla ang. Fortuna, pol. Fortuna, wł. Fortuna

uwagi:

źródła:

Fortuna (język włoski)

una statua della Fortuna (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) mit. rzym. Fortuna^[1]

(1.2) astr. Fortuna

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Fortunata ż, fortuna ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Fortuna

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Włoski - Mitologia rzymska

(1.2) zobacz też: Indeks:Włoski - Astronomia

źródła: