fortunka (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zdrobn. od fortuna
- (1.2) żart. majątek
- (1.3) przest. dziecięca ruletka
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fortunka fortunki dopełniacz fortunki fortunek celownik fortunce fortunkom biernik fortunkę fortunki narzędnik fortunką fortunkami miejscownik fortunce fortunkach wołacz fortunko fortunki - przykłady:
- (1.2) Dorobił się niezłej fortunki na przemycie.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.3) zabawka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fortunny mrz, fortuna ż, fortunat mos, fortunatka ż, fortunarz mos, Fortunat mos, Fortunata ż, Fortuna ż
- czas. pofortunić, fortunić ndk.
- przym. fortunny
- przysł. fortunnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. fortuna + -ka
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: fortuna
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.