Etruria (język polski)
Etruria (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ɛˈtrurʲja], AS: [etrurʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) staroż. geogr. starożytna kraina w środkowej Italii nad Morzem Tyrreńskim, zasiedlona przez Etrusków w I tys. p.n.e., podbita przez Rzymian w III w. p.n.e.; zob. też Etruria w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Etruria Etrurie dopełniacz Etrurii Etrurii celownik Etrurii Etruriom biernik Etrurię Etrurie narzędnik Etrurią Etruriami miejscownik Etrurii Etruriach wołacz Etrurio Etrurie - przykłady:
- (1.1) Niewielka Republika Lukki, dotykająca morza nadbrzeżem Viareggia, licząca około 120000 mieszkańców, rządzonych przez szlachtę i kler, była mocno niezadowolona z wcielenia jej ostatnim traktatem do Królestwa Etrurii[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Etrusk m, Etruska ż, etruski mrz
- przym. etruski, etruryjski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. Etruria
- uwagi:
- por. Toskania
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Etruria
- arabski: (1.1) إتروريا ż ('atrūríyya)
- azerski: (1.1) Etruriya
- baskijski: (1.1) Etruria
- białoruski: (1.1) Этрурыя ż
- bułgarski: (1.1) Етрурия ż
- francuski: (1.1) Étrurie ż
- gruziński: (1.1) ეტრურია (et'ruria)
- japoński: (1.1) エトルリア (etoruria)
- kataloński: (1.1) Etrúria ż
- koreański: (1.1) 에트루리아 (et’ŭruria)
- łaciński: (1.1) Etruria ż, Hetruria ż
- niemiecki: (1.1) Etrurien n
- rosyjski: (1.1) Этрурия ż
- słowacki: (1.1) Etrúria ż
- ukraiński: (1.1) Етрурія ż
- włoski: (1.1) Etruria ż
- źródła:
- ↑ Jan Pachoński, Legiony Polskie, 1794-1807: Znad Renu na San Domingo 1799-1802, s. 511, 1971.
Etruria (język angielski)
- wymowa:
- bryt. (RP) IPA: /ɪˈtrʊə.rɪ.ə/, X-SAMPA: /I"trU@.ri.@/
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
Etruria (język baskijski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
Etruria (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) staroż. geogr. Etruria[1]
- odmiana:
- (1.1) Etruri|a, ~ae (deklinacja I)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) Hetruria ż
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. Etruscus
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) alternatywna pisownia: Hetruria
- źródła:
- ↑
Hasło „Etruria” w: Greek, Latin, Arabic, Old Norse Word Study Tool.
Etruria (język włoski)
- wymowa:
- IPA: /e.ˈtru.rja/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.