Cielętnik (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. osada w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w gminie Braniewo; zob. też Cielętnik w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Cielętniku • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Cielętnika • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Cielętnika • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Cielętnika • mieszkaniec / mieszkanka Cielętnika • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Cielętniku • pochodzić z Cielętnika • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Cielętnika
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cielętnik m, cielę n, cielak m, cielaczek m, cielica ż, cieliczka ż, cielęciarnia ż, cielęcina ż, cielenie n, cielność ż, cielec m, ocielenie n, Cielętniki nmos
czas. cielić się ndk., ocielić się dk.
przym. cielęcy, cielny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. cielętnik
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.