cielec (język polski)
cielec (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) przest. młody byk, większe cielę
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cielec cielce dopełniacz cielca cielców celownik cielcowi cielcom biernik cielca cielce narzędnik cielcem cielcami miejscownik cielcu cielcach wołacz cielcu cielce - przykłady:
- (1.1) Otacza mnie mnóstwo cielców, osaczają mnie byki Baszanu[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) byczek, buhajek
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) bydlę
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cielę n, cielak m, cielaczek m, cielica ż, cieliczka ż, cielęciarnia ż, cielęcina ż, cielenie n, cielność ż, cielętnik mrz, ocielenie n, Cielętnik mrz, Cielętniki nmos
- czas. cielić się ndk., ocielić się dk.
- przym. cielęcy, cielny
- związki frazeologiczne:
- złoty cielec
- etymologia:
- pol. cielę + -ec
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) calf
- francuski: (1.1) veau m
- hiszpański: (1.1) becerro m
- rosyjski: (1.1) телец m
- włoski: (1.1) vitello m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.