Belgrad (język polski)

Belgrad (1.1) nocą

wymowa:

​, IPA: [ˈbɛlɡrat], AS: [belgrat], zjawiska fonetyczne: wygł.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) stolica Serbii; zob. też Belgrad w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Belgrad
dopełniacz	Belgradu
celownik	Belgradowi
biernik	Belgrad
narzędnik	Belgradem
miejscownik	Belgradzie
wołacz	Belgradzie

przykłady:

(1.1) W drugiej połowie XX wieku Belgrad był stolicą Jugosławii.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Belgradzie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Belgradu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Belgradu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Belgradu • mieszkaniec / mieszkanka Belgradu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Belgradzie • pochodzić z Belgradu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Belgradu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. belgradczyk m, belgradka ż

przym. belgradzki, podbelgradzki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Belgrade
• arabski: (1.1) بلغراد
• baskijski: (1.1) Belgrad
• białoruski: (1.1) Бялград m
• bułgarski: (1.1) Белград m
• czeski: (1.1) Bělehrad m
• dolnołużycki: (1.1) Beograd
• esperanto: (1.1) Beogrado
• francuski: (1.1) Belgrade
• hiszpański: (1.1) Belgrado m
• koreański: (1.1) 베오그라드
• litewski: (1.1) Belgradas
• macedoński: (1.1) Белград m
• niemiecki: (1.1) Belgrad
• nowogrecki: (1.1) Βελιγράδι
• rosyjski: (1.1) Белград m
• serbski: (1.1) Београд, Beograd
• slovio: (1.1) Belgrad (Белград)
• słowacki: (1.1) Belehrad m
• szwedzki: (1.1) Belgrad
• ukraiński: (1.1) Белград m
• włoski: (1.1) Belgrado ż

źródła:

Belgrad (język baskijski)

Belgrad (1.1) gauez

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Belgrad

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. belgradar

rzecz. belgradar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Belgrad (język niemiecki)

Belgrad (1.1)

wymowa:

IPA: [ˡbɛlgraːt]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. Belgrad

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	(das)[1] Belgrad
dopełniacz	(des) Belgrad Belgrads
celownik	(dem) Belgrad
biernik	(das) Belgrad

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Belgrader m, Belgraderin ż

przym. Belgrader

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Belgrad (slovio)

Belgrad (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

Белград

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Belgrad

odmiana:

przykłady:

(1.1) Belgrad es glavngrod om Serbju Republik. → Belgrad jest stolicą Republiki Serbskiej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Belgrad (język szwedzki)

Belgrad (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Belgrad

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: stolice krajów Europy w języku szwedzkim

źródła: