belgradka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [bɛlˈɡratka], AS: [belgratka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mieszkanka Belgradu[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik belgradka belgradki dopełniacz belgradki belgradek celownik belgradce belgradkom biernik belgradkę belgradki narzędnik belgradką belgradkami miejscownik belgradce belgradkach wołacz belgradko belgradki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkanka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Belgrad mrz
- forma męska belgradczyk mos
- przym. belgradzki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[2].
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: belgradczyk
- bułgarski: (1.1) белградчанка ż
- czeski: (1.1) Bělehraďanka ż
- esperanto: (1.1) beogradanino
- francuski: (1.1) Belgradoise ż
- niemiecki: (1.1) Belgraderin ż
- słowacki: (1.1) Belehradčanka m
- źródła:
- ↑
Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 38. - ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.