міцний (język ukraiński)

transliteracja:

mìcnij

wymowa:

міцни́й zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mocny, silny

(1.2) mocny, trwały, solidny

odmiana:

(1.1-2) міцн|и́й, ~а́, ~е́, ~і́; stopień wyższy міцніший; odmiana - wzór 1 (grupa twarda)

przykłady:

(1.2) Цей коро́ткий на́рис мину́лого середньові́чної По́льщі, як части́ни збі́рної істо́рії По́льщі, Білору́сі, Литви́ й Украї́ни, охо́плює ду́же важли́вий пері́од — ма́йже полови́ну тисячолі́тньої істо́рії, коли́ було́ закла́дено міцну́ осно́ву по́льського суспі́льства, держа́ви й культу́ри в ра́мках західноєвропе́йського, христия́нського цивілізаці́йного про́стору.^[1] → Ten krótki zarys przeszłości średniowiecznej Polski, będący częścią wspólnej historii Polski, Białorusi, Litwy i Ukrainy, obejmuje bardzo ważny okres — prawie połowę tysiącletniej historii, kiedy to położono solidne fundamenty polskiego społeczeństwa, państwa i kultury w ramach zachodnioeuropejskiej, chrześcijańskiej przestrzeni cywilizacyjnej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. міць ż, міцність ż

czas. міцнити ndk., міцніти ndk., міцнішати ndk.

przym. міцненький, міцнющий

przysł. міцно, міцненько

tem. słow. міцно-

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: