тисячолітній (język ukraiński)

transliteracja:

tisâčolìtnìj

wymowa:

тисячолі́тній zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) tysiącletni (mający tysiąc lat)

(1.2) tysiącletni (trwający tysiąc lat)

odmiana:

przykłady:

(1.2) Цей коро́ткий на́рис мину́лого середньові́чної По́льщі, як части́ни збі́рної істо́рії По́льщі, Білору́сі, Литви́ й Украї́ни, охо́плює ду́же важли́вий пері́од — ма́йже полови́ну тисячолі́тньої істо́рії, коли́ було́ закла́дено міцну́ осно́ву по́льського суспі́льства, держа́ви й культу́ри в ра́мках західноєвропе́йського, христия́нського цивілізаці́йного про́стору.^[1] → Ten krótki zarys przeszłości średniowiecznej Polski, będący częścią wspólnej historii Polski, Białorusi, Litwy i Ukrainy, obejmuje bardzo ważny okres — prawie połowę tysiącletniej historii, kiedy to położono solidne fundamenty polskiego społeczeństwa, państwa i kultury w ramach zachodnioeuropejskiej, chrześcijańskiej przestrzeni cywilizacyjnej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1-2) тисячорічний

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. тисячоліття n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: