żłób (język polski)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) roln. skrzynia na paszę dla bydła i koni
- (1.2) geol. geogr. podłużne wyżłobienie w skale lub ziemi, pionowa rozpadlina
- (1.3) pot. przen. urząd zapewniający znaczne dochody
- (1.4) górn. nieruchoma rynna do transportowania urobku
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) pot. człowiek niegrzeczny i mało rozgarnięty
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik żłób żłoby dopełniacz żłobu żłobów celownik żłobowi żłobom biernik żłób żłoby narzędnik żłobem żłobami miejscownik żłobie żłobach wołacz żłobie żłoby - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik żłób żłoby dopełniacz żłoba żłobów celownik żłobowi żłobom biernik żłoba żłobów narzędnik żłobem żłobami miejscownik żłobie żłobach wołacz żłobie żłoby - przykłady:
- (1.1) W nędznej szopie urodzony, / Żłób Mu za kolebkę dano[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. żłobienie n
- czas. żłobić ndk., wyżłobić dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *želbъ < praindoeur. *gelbʰo-, utworzone od praindoeur. *gelebʰ- → wydrążyć (skrobiąc), wyżłobić[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) manger
- bułgarski: (1.1) ясла ż
- kaszubski: (1.1) kùm m, kùmk m, krëp m
- rosyjski: (1.1) кормушка ż, ясли lm
- rumuński: (1.1) iesle ż
- ukraiński: (1.1) жолоб m, ясла lm
- włoski: (1.1) mangiatoia ż; (1.2) canalone m; (1.3) mangiatoia ż; (2.1) sciocco m, cafone m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.