zgaga (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈzɡaɡa], AS: [zgaga]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) med. uczucie pieczenia w przełyku
- (1.2) pot. przen. osoba dokuczliwa, kłótliwa
- (1.3) książk. uczucie niechęci
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zgaga zgagi dopełniacz zgagi zgag celownik zgadze zgagom biernik zgagę zgagi narzędnik zgagą zgagami miejscownik zgadze zgagach wołacz zgago zgagi - przykłady:
- (1.1) Kobietom w ciąży, którym dokucza zgaga, zaleca się jeść migdały.
- (1.2) Przyszła znowu ta zgaga i będzie marudzić!
- (1.2) Mam już dosyć tej starej zgagi, niech się wynosi!
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) mieć/odczuwać zgagę • zgaga kogoś pali • zgaga komuś dokucza • dokuczliwa zgaga
- (1.3) moralna zgaga
- synonimy:
- (1.1) st.pol. gorz; gw. (Śląsk Cieszyński) palczywość
- (1.3) niesmak
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pieczenie
- (1.3) uczucie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- 1455 r.[1]; prasł. *jьzgaga < prasł. *jьz-žegťi → spalić[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) heartburn
- esperanto: (1.1) pirozo
- francuski: (1.1) brûlure ż, pyrosis m; (1.2) raseur m, casse-pied m
- hiszpański: (1.1) pirosis ż, rescoldera ż, ardor m; (1.2) pelma m, plomo m, pesado
- łaciński: (1.1) pyrosis ż
- niemiecki: (1.1) Sodbrennen n, Pyrosis ż
- nowogrecki: (1.1) καούρα ż, καΐλα ż
- rosyjski: (1.1) изжога ż
- ukraiński: (1.1) печія ż
- węgierski: (1.1) gyomorégés
- wilamowski: (1.1) kwȫł ż
- włoski: (1.1) pirosi ż
- źródła:
- ↑
Hasło „zgaga” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN. - ↑ Hasło „*jьzgaga” w: Этимологический словарь славянских языков, red. O. Trubaczow, A. Żurawlоw, t. 9, Moskwa 1974-, s. 27.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.