zbijać (język polski)

mężczyzna zbija (1.7) drabinę
wymowa:
IPA: [ˈzbʲijäʨ̑], AS: [zbʹii ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zbić)

(1.1) rozkruszać coś zwykle z pomocą młotka
(1.2) stłaczać, ściskać coś, aby zajmowało mniej miejsca
(1.3) eliminować pionki przeciwnika
(1.4) pot. dużo zarabiać
(1.5) tłuc coś zrobione z kruchej, twardej substancji
(1.6) obalać argument, teorię, pogląd
(1.7) montować coś przy pomocy gwoździ

czasownik zwrotny niedokonany zbijać się (dk. zbić się)

(2.1) tłuc się
(2.2) skupiać się w ciasne skupisko lub masę
(2.3) slang. żartować sobie z kogoś lub czegoś
odmiana:
(1.1-7) koniugacja I
(2.1-3) koniugacja I
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) bić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zbitka ż, zbijak m, zbijanie n, zbicie n
czas. zbić dk.
przym. zbity
związki frazeologiczne:
zbijać bąki • zbijać z nóg • zbijać z tropu • zbijać fortunę • zbijać kasę
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.5) smash; (1.6) refute
  • niemiecki: (1.1) zusammenschlagen; (1.2) zusammenpressen, zusammendrücken
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.