drabina (język polski)

drabina (1.1)
wymowa:
IPA: [draˈbʲĩna], AS: [drabʹĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) drewniana lub metalowa konstrukcja z dwóch pionowych belek połączonych poziomymi szczeblami ułatwiająca wchodzenie na niewielkie wysokości, zazwyczaj do kilku metrów; zob. też drabina w Wikipedii
(1.2) bok wozu drabiniastego[1]
(1.3) przen. struktura, układ o charakterze hierarchicznym
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Podczas wymieniania przepalonej żarówki woźna spadła z drabiny.
składnia:
kolokacje:
(1.1) wchodzić po drabinie
(1.3) drabina społeczna / służbowa • wspinać się po drabinie
synonimy:
(1.1) reg. pozn. drabka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. drabiniak mrz, drabiny nmos
zdrobn. drabinka ż
przym. drabinowy, drabinkowy, drabiniasty
związki frazeologiczne:
i ten złodziej, co kradnie, i ten, co złodziejowi drabinę trzyma
etymologia:
(1.1) prasł. *drabь → 'prymitywna drabina' z przyrostkiem „-ina”[2]
(1.2) od tego, że boki wozu przypominają ułożoną poziomo drabinę (1.1)
(1.3) od tego, że poszczególne szczeble położone jeden nad drugim kojarzą się z hierarchicznością
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „drabina” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „drabina” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.