wzmacniacz (język polski)

wzmacniacz (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) fiz. elektron. przyrząd do zwiększania natężenia lub amplitudy drgań elektrycznych zbudowany z wykorzystaniem tranzystorów lub lamp elektronowych
(1.2) muz. część składowa wielu instrumentów muzycznych
(1.3) fot. roztwór służący do poprawiania niedoświetlonych negatywów
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Dźwięki zamienione w mikrofonie na słaby sygnał elektryczny docierają następnie do wzmacniacza.
(1.2) Elementem instrumentu często najbardziej rzucającym się w oczy jest pudło rezonansowe stanowiące wzmacniacz jego dźwięku.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) amplifikator
(1.2) pudło rezonansowe, rezonator
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. wzmacniać
rzecz. wzmocnienie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) amplifier; (1.2) resonator
  • baskijski: (1.1) anplifikadore
  • duński: (1.1) forstærker w, forstærkeranlæg n
  • hiszpański: (1.1) amplificador m; (1.2) resonador m; (1.3) reforzador m
  • nowogrecki: (1.1) ενισχυτής m
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.