tranzystor (język polski)

transystory (1.1)
tranzystor (1.2)
wymowa:
IPA: [trãw̃ˈzɨstɔr], AS: [trãũ̯zystor], zjawiska fonetyczne: nazal.samogł.+n/m+szczelin.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) elektr. przyrząd półprzewodnikowy służący do wzmacniania sygnałów elektrycznych; zob. też tranzystor w Wikipedii
(1.2) pot. mały, przenośny odbiornik radiowy
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) W tym wzmacniaczu uszkodził się tranzystor.
(1.2) Tranzystory powodowały straszny hałas.
składnia:
kolokacje:
(1.1) tranzystor polowy / bipolarny / MOS / mocy
synonimy:
(1.2) radyjko
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. tranzystorek mrz
przym. tranzystorowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) ang. transistor
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: radio
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.