woźnica (język polski)

woźnica (1.1)

wymowa:

IPA: [vɔʑˈɲiʦ̑a], AS: [voźńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.

homofon: Woźnica

podział przy przenoszeniu wyrazu: woź•nica

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba kierująca wozem konnym lub saniami zaprzęgniętymi w konie; zob. też woźnica w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) otwór w suficie kurnej chaty, przez który uchodzi dym

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	woźnica	woźnice[1]
dopełniacz	woźnicy	woźniców
celownik	woźnicy	woźnicom
biernik	woźnicę	woźniców
narzędnik	woźnicą	woźnicami
miejscownik	woźnicy	woźnicach
wołacz	woźnico	woźnice

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	woźnica	woźnice
dopełniacz	woźnicy	woźnic
celownik	woźnicy	woźnicom
biernik	woźnicę	woźnice
narzędnik	woźnicą	woźnicami
miejscownik	woźnicy	woźnicach
wołacz	woźnico	woźnice

przykłady:

(1.1) Wio! – zawołał woźnica i strzelił z bata.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) furman, wozak

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Woźnica mzw, wóz m

czas. wozić ndk., powozić ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

por. dorożkarz • stangret • kierowca • maszynista • motorniczy

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) coachman, wagoner, carter, charioteer, teamster
• białoruski: (1.1) вазніца m, вознік m, возчык m, рамізнік m
• bułgarski: (1.1) кочияш m
• chiński standardowy: (1.1) 马车夫 (mǎchēfū)
• chorwacki: (1.1) kočijaš m
• czeski: (1.1) kočí m
• duński: (1.1) kusk w
• estoński: (1.1) kutsar
• fiński: (1.1) ajuri
• francuski: (1.1) aurige m, charretier m
• hebrajski: (1.1) רכב m (rakav)
• hiszpański: (1.1) auriga m, cochero m
• indonezyjski: (1.1) kusir
• interlingua: (1.1) cochiero
• japoński: (1.1) 御者
• jidysz: (1.1) בעל־עגלה m, שמײַסער m (szmajser)
• kaszubski: (1.1) kùczer m, fùrmón m, fórmón m
• kataloński: (1.1) cotxer m
• koreański: (1.1) 마부 (mabu)
• litewski: (1.1) vežikas m
• łaciński: (1.1) raedarius m
• łotewski: (1.1) kučieris m
• niderlandzki: (1.1) koetsier m
• niemiecki: (1.1) Fahrer m
• norweski (bokmål): (1.1) kusk m
• nowogrecki: (1.1) αμαξάς m
• portugalski: (1.1) cocheiro m
• rosyjski: (1.1) ямщик m
• rumuński: (1.1) vizitiu m
• słowacki: (1.1) kočiš m
• słoweński: (1.1) kočijaž m
• szwedzki: (1.1) kusk w
• turecki: (1.1) arabacı
• ukraiński: (1.1) кучер m
• węgierski: (1.1) kocsis
• wietnamski: (1.1) người lái xe ngựa
• wilamowski: (1.1) fürmaon
• włoski: (1.1) auriga m, carrettiere m

źródła: