motorniczy (język polski)

motorniczy (1.1)
wymowa:
IPA: [ˌmɔtɔˈrʲɲiʧ̑ɨ], AS: [motorʹńičy], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba zajmująca się zawodowo prowadzeniem tramwaju; zob. też motorniczy w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Osoba chcąca zdobyć zawód motorniczego zgłasza się do właściwej komórki organizacyjnej przewoźnika. (z Internetu)
(1.1) Rozmawialiśmy z kilkoma gdańskimi motorniczymi. (z Internetu)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) motorowy[1], tramwajarz[2]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. motor m, motorek m, motorówka ż, motoryzacja ż, zmotoryzowanie n
forma żeńska motornicza ż
przym. motorowy, motoryzacyjny, zmotoryzowany
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks zawodów w języku polskim
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „motorowy” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „motorniczy” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.