motornicza (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌmɔtɔˈrʲɲiʧ̑a], AS: [motorʹńiča], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kobieta zajmująca się zawodowo prowadzeniem tramwaju; zob. też motorniczy w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik motornicza motornicze dopełniacz motorniczej motorniczych celownik motorniczej motorniczym biernik motorniczą motornicze narzędnik motorniczą motorniczymi miejscownik motorniczej motorniczych wołacz motorniczo[1] / motornicza[2] motornicze - przykłady:
- (1.1) W piątek nad ranem dwóch mężczyzn pobiło i okradło z pieniędzy i biletów motorniczą[3].
- (1.1) Panie motornicze od razu zyskały sympatię wrocławian[3].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- forma męska motorniczy
- przym. motorowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) forma żeńska od: motorniczy
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: motorniczy
- bułgarski: (1.1) ватманка ż
- hiszpański: (1.1) conductora ż (de tranvía, de metro, de tren), motorista ż
- niemiecki: (1.1) Straßenbahnfahrerin ż
- źródła:
- ↑
Hasło „motornicza” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑
Hasło „motornicza” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - 1 2 z Internetu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.