kurny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈkurnɨ], AS: [kurny]
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) przest. (o budynku, pomieszczeniu, piecu) dymny, dymiący (bo pozbawiony komina)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik kurny kurna kurne kurni kurne dopełniacz kurnego kurnej kurnego kurnych celownik kurnemu kurnej kurnemu kurnym biernik kurnego kurny kurną kurne kurnych kurne narzędnik kurnym kurną kurnym kurnymi miejscownik kurnym kurnej kurnym kurnych wołacz kurny kurna kurne kurni kurne - przykłady:
- (1.1) Kurna chata nie miała komina. Dym z paleniska wydostawał się na zewnątrz przez otwór w dachu.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kurna chata / izba • kurny piec
- synonimy:
- (1.1) dymny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. kurzyć
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) chimneyless
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.