dymny (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) związany z dymem, dotyczący dymu
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dymny dymna dymne dymni dymne dopełniacz dymnego dymnej dymnego dymnych celownik dymnemu dymnej dymnemu dymnym biernik dymnego dymny dymną dymne dymnych dymne narzędnik dymnym dymną dymnym dymnymi miejscownik dymnym dymnej dymnym dymnych wołacz dymny dymna dymne dymni dymne nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Znaki dymne to indiański sposób komunikacji.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) dymowy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dym m, dymek m, dymnik m, zadymiarz m, zadyma ż, zadymka ż, dymienie n, zadymianie n, zadymienie n
- czas. dymić ndk., zadymiać ndk., zadymić dk.
- przym. dymowy
- związki frazeologiczne:
- zasłona dymna • świeca dymna • dymna chata • granat dymny • bomba dymna • kwarc dymny
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) smoky
- białoruski: (1.1) дымны
- duński: (1.1) røget, røg(s)-
- rosyjski: (1.1) дымный
- słowacki: (1.1) dymový
- ukraiński: (1.1) димний
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.