kurzyć (język polski)

on kurzy (1.1)
wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zakurzyć)

(1.1) tworzyć, wzbijać kurz
(1.2) pot. palić tytoń
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIb
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kurz mrz, zakurzenie n
przym. kurny, zakurzony
czas. odkurzać
związki frazeologiczne:
przysłowia: gdy Katarzyna kurzy, wszystka się radość zburzy
etymologia:
prasł. *kuritipalić, dymić, kadzić[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kurzyć” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.