walenie (język polski)

wymowa:

IPA: [vaˈlɛ̃ɲɛ], AS: [valẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni… ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od walić

(1.2) pot. odgłos walenia (1.1), uderzania, np. w drzwi

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(2.1) zool. Cetacea^[1], rząd ssaków żyjących wyłącznie w wodzie, np. delfiny, wieloryby; zob. też walenie w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

(3.1) M., B. i W. lm od: waleń

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	walenie
dopełniacz	walenia
celownik	waleniu
biernik	walenie
narzędnik	waleniem
miejscownik	waleniu
wołacz	walenie

przykłady:

(1.2) (…) zbudziło (go) wołanie i silne walenie w drzwi pięścią, aż szyby w oknach brzęczały^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) walenie w drzwi

synonimy:

(1.1) łomotanie, głośne stukanie, głośne pukanie

(1.2) łomotanie

antonimy:

(1.1) niewalenie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. walić ndk.

przym. walnięty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pounding
• niemiecki: (2.1) Wale lm
• rosyjski: (2.1) китообразные lm

źródła: