pukanie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [puˈkãɲɛ], AS: [pukãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od pukać
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik pukanie dopełniacz pukania celownik pukaniu biernik pukanie narzędnik pukaniem miejscownik pukaniu wołacz pukanie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) stukanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. puknąć, pukać ndk., puknać dk.
- rzecz. puknięcie n, pukawka ż, puk mrz
- wykrz. puk, puk-puk
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.