wahabita (język polski)
- wymowa:
- ‹łahabita›, IPA: [ˌwaxaˈbʲita], AS: [u̯aχabʹita], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) rel. zwolennik wahhabizmu
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wahabita wahabici dopełniacz wahabity wahabitów celownik wahabicie wahabitom biernik wahabitę wahabitów narzędnik wahabitą wahabitami miejscownik wahabicie wahabitach wołacz wahabito wahabici - przykłady:
- (1.1) Tak jak wszędzie indziej na Bałkanach, najazd wahabitów i strumień saudyjskich pieniędzy za nim zdążający, doprowadził w Bułgarii do walki o kontrolę nad religią i islamskimi nieruchomościami należącymi do wspólnoty sunnickiej.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. wahabicki
- rzecz. wahhabizm m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Wahabi
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.