sunnicki (język polski)
- wymowa:
- IPA: [sũɲˈːiʦ̑ʲci], AS: [sũ•ńicʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• gemin.
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) rel. związany z sunnitami lub sunnizmem
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik sunnicki sunnicka sunnickie sunniccy sunnickie dopełniacz sunnickiego sunnickiej sunnickiego sunnickich celownik sunnickiemu sunnickiej sunnickiemu sunnickim biernik sunnickiego sunnicki sunnicką sunnickie sunnickich sunnickie narzędnik sunnickim sunnicką sunnickim sunnickimi miejscownik sunnickim sunnickiej sunnickim sunnickich wołacz sunnicki sunnicka sunnickie sunniccy sunnickie nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) islam sunnicki
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Sunna ż, sunnizm m, sunnita m, sunnitka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- arab. سني
- uwagi:
- (1.1) por. szyicki • charydżycki
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Sunni
- arabski: (1.1) سني
- białoruski: (1.1) суніцкі
- francuski: (1.1) sunnite
- rosyjski: (1.1) суннитский
- ukraiński: (1.1) сунітський
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.