urywany (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niepełny, nie trwający do końca, niedokończony i powtarzający się w pewnych odstępach czasu

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od urywać
odmiana:
stopień wyższy: bardziej urywany
bez stopnia najwyższego
przykłady:
(1.1) Im bardziej się denerwowała, tym bardziej urywana stawała się jej wypowiedź.
(1.1) Nono zaczął chrapliwym, urywanym głosem.[1]
(1.1) Odezwały się jęki rannych, nawoływania bliskich, krótkie urywane polecenia sanitariuszy, których nie brakło między pobożnymi i którzy rozpoczęli od razu ratowanie.[2]
składnia:
kolokacje:
(1.1) urywany chichot / dźwięk / gwizd / oddech / śmiech / świst • urywane nawoływania / odpowiedzi / polecenie / rozkazy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) niepełny, niedokończony
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. urywanie n, urwanie n, urywek mrz
czas. urywać ndk., urwać dk.
przym. urwany
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • rosyjski: (1.1) отрывистый
źródła:
  1. F. Antoni Ossendowski, Szanchaj.
  2. Dziennik mjr. Zdzisława Żórawskiego, fragmenty opublikowane na: warszawa.wyborcza.pl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.