turban (język polski)
Nigeryjczyk w turbanie (1.1)
_(1).JPG.webp)
- wymowa:
- IPA: [ˈturbãn], AS: [turbãn], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) męskie nakrycie głowy w postaci zwoju noszone w krajach orientalnych; zob. też turban w Wikipedii
- (1.2) kobiece nakrycie głowy stylizowane na męski turban (1.1)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik turban turbany dopełniacz turbanu[1] turbanów celownik turbanowi turbanom biernik turban turbany narzędnik turbanem turbanami miejscownik turbanie turbanach wołacz turbanie turbany - przykłady:
- (1.1) Człowiek w żółtym turbanie skłonił się niziutko i bardzo pokornie.[2]
- (1.2) Tradycja wyznaczyła kobietom tylko sposób zasłaniania głowy i całego ciała – przykrywania ogolonych czaszek (…) peruką, chustą czy turbanem, a także noszenie długich rękawów, grubych pończoch i zapinanie się po samą szyję.[3]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1-2) wiązać / nosić / zdejmować turban • chodzić w turbanie
- synonimy:
- (1.1) zawój
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. turbanik m
- przym. turbanowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) niem. Turban, ang. turban, franc. turban < wł. turbante < tur. tülbend[4]
- (1.2) od (1.1)
- uwagi:
- (1) formy „założyć turban”, „ubrać turban” nie są poprawne, forma właściwa to: „włożyć turban”[1]
- (1) zobacz też: Indeks:Polski - Ubrania
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) turban
- arabski: (1.1) عمامة
- azerski: (1.1) çalma, türban
- białoruski: (1.1) турбан m
- bułgarski: (1.1) тюрбан m, чалма ż
- duński: (1.1) turban w
- esperanto: (1.1) turbano
- francuski: (1.1) turban m
- gudźarati: (1.1) પાઘડી
- hebrajski: (1.1) טורבן
- hindi: (1.1) पगड़ी
- hiszpański: (1.1) turbante m
- japoński: (1.1) ターバン
- kataloński: (1.1) turbant m
- marathi: (1.1) फेटा m
- niderlandzki: (1.1) tulband
- niemiecki: (1.1) Turban m
- norweski (bokmål): (1.1) turban
- nowogrecki: (1.1) τουρμπάνι n
- pendżabski: (1.1) ਪਗੜੀ
- perski: (1.1) عمامه
- portugalski: (1.1) turbante
- rosyjski: (1.1) тюрбан
- suahili: (1.1) kilemba
- szwedzki: (1.1) turban w; (1.2) turban w
- tajski: (1.1) ผ้าโพกหัว
- turecki: (1.1) türban
- ukraiński: (1.1) тюрбан m, чалма ż
- włoski: (1.1) turbante m; (1.2) turbante m
- źródła:
- 1 2 Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 1073.
- ↑ W. Łoziński: Skarb watażki
- ↑ efka.org.pl
- ↑ Hasło „turban” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
turban (język angielski)
- wymowa:
- IPA: /ˈtɜːrbən/
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) turban
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. turbaned, turban-like, turbanless
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. turbant < wł. turbante < ottomański turecki tülbend[1] < pers. دولبند ,دلبند
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Angielski - Ubrania
- źródła:
turban (język czeski)
turban (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) turban
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik turban turbany dopełniacz turbanu turbanů celownik turbanu turbanům biernik turban turbany wołacz turbane turbany miejscownik turbanu turbanech narzędnik turbanem turbany - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Czeski - Ubrania
- źródła:
turban (esperanto (morfem))
- wymowa:
- znaczenia:
morfem
turban (język estoński)
turban (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) turban
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Estoński - Ubrania
- źródła:
turban (język francuski)
turbans (1.1)
- wymowa:
- IPA: /tyʁ.bɑ̃/
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) turban
- odmiana:
- (1.1) lp turban; lm turbans
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- ims. enturbanné
- czas. enturbanner
- związki frazeologiczne:
- prendre le turban
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Francuski - Ubrania
- źródła:
turban (język słowacki)
turban (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) turban[1][2]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Ubrania
- źródła:
- ↑ Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. II, P-Ž, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 423.
turban (język szwedzki)
man i turban (1.1)
- wymowa:
- [turb'a:n]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) turban[1]
- odmiana:
- (1.1) en turban, turbanen, turbaner, turbanerna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 1196.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.