sztolnia (język polski)
sztolnia (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈʃtɔlʲɲa], AS: [štolʹńa], zjawiska fonetyczne: zmięk.• -ni…
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) sztucznie wykonany podziemny korytarz prowadzący ze stoku góry do jej wnętrza, poziomo lub pod niewielkim nachyleniem; zob. też sztolnia w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sztolnia sztolnie dopełniacz sztolni sztolni celownik sztolni sztolniom biernik sztolnię sztolnie narzędnik sztolnią sztolniami miejscownik sztolni sztolniach wołacz sztolnio sztolnie - przykłady:
- (1.1) Kopalnie zlikwidowano w ciągu jednego dnia: wysadzono wejścia do sztolni. Obecnie już mało kto wie, gdzie się znajdowały.[1]
- (1.1) Wiele lodowców przebitych jest sztolniami sięgającymi podłoża.[2]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) wyrobisko, st.pol. sztoła[3]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. sztolniowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem.[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) groove, adit
- czeski: (1.1) štola ż
- francuski: (1.1) galerie ż, galerie à flanc de coteau ż
- hiszpański: (1.1) galería ż (de mina), túnel m, socavón m
- niemiecki: (1.1) Stollen m
- nowogrecki: (1.1) στοά ż (ορυχείου), γαλαρία ż
- słowacki: (1.1) štôlňa ż
- ukraiński: (1.1) штольня ż
- źródła:
- ↑ (mc), foto: (dam), Euroregio Glacensis nr 42 (200), 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Jacek Jania, Zrozumieć lodowce, 1988, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- 1 2 Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 137.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.