szkodliwość (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʃkɔˈdlʲivɔɕʨ̑], AS: [škodlʹivość], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co jest szkodliwe, cecha tych, którzy są szkodliwi
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szkodliwość szkodliwości dopełniacz szkodliwości szkodliwości celownik szkodliwości szkodliwościom biernik szkodliwość szkodliwości narzędnik szkodliwością szkodliwościami miejscownik szkodliwości szkodliwościach wołacz szkodliwości szkodliwości - przykłady:
- (1.1) Morfologiczne i fizjologiczne zmiany u zwierza̜t wywołane szkodliwościami fizycznymi i chemicznymi środowiska[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) szkodliwość palenia tytoniu / picia alkoholu • społeczna szkodliwość czynu • ograniczać / uświadamiać szkodliwość • brak szkodliwości
- synonimy:
- (1.1) zgubność
- antonimy:
- (1.1) nieszkodliwość, pożyteczność
- hiperonimy:
- (1.1) niekorzystność
- hiponimy:
- (1.1) chorobotwórczość, mutagenność, toksyczność, rakotwórczość, teratogenność, wymiotność
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szkoda ż, szkodnictwo n, szkodnik m, szkodowość ż, szkodzenie n, zaszkodzenie n
- czas. szkoda, szkodzić ndk., zaszkodzić dk.
- przym. szkodliwy
- przysł. szkodliwie, szkoda
- wykrz. szkoda
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[2]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[3]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) harm, harmfulness
- białoruski: (1.1) шкадлівасць ż, шкоднасць ż
- francuski: (1.1) nocivité ż, malignité ż
- interlingua: (1.1) damnositate
- niemiecki: (1.1) Schädlichkeit ż
- rosyjski: (1.1) вредность ż
- ukraiński: (1.1) шкідливість ż
- włoski: (1.1) dannosità ż
- źródła:
- ↑ tytuł rozprawy naukowej Zbigniewa Jethona
- ↑ Hasło „szkodliwość” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.