harm (język angielski)
rzeczownik
czasownik
- (2.1) krzywdzić, robić krzywdę
- (2.2) szkodzić
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. harmful, harmless
- rzecz. harmlessness
- przysł. harmlessly, harmfully
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
harm (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) oburzenie, złość, uraza, gorycz z powodu doznanej szkody[1]
- (1.2) przest. szkoda, nieszczęście doznane od kogoś[2]
- odmiana:
- (1) lp en harm, harmen; blm
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) vrede, förargelse, ilska, förbittring, indignation, förtrytelse, förtret, upprördhet, irritation
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.1) czas. harma, harmas
- (1.1) przym. harmfull, harmfylld, harmlig, harmlös, harmsen
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hasło „harm” w: Svensk ordbok (SO), Svenska Akademien. - ↑ Hasło „harm sbst. 5)” w: Svenska Akademiens ordbok (SAOB), Svenska Akademien.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.