indignation (język angielski)
- wymowa:
- IPA: /ˌɪn.dɪɡ.ˈnei.ʃn̩/
- wymowa amerykańska
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) oburzenie
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. indignant
- przysł. indignantly
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
indignation (język duński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik niepoliczalny, rodzaj wspólny
- (1.1) oburzenie
- odmiana:
- (1.1) en indignation, indignationen, blm
- przykłady:
- (1.1) Hendes indignation kendte ingen grænser! → Jej oburzenie nie miało granic!
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. indigneret
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. indignatio
- uwagi:
- źródła:
indignation (język francuski)
- wymowa:
- IPA: [ɛ̃.di.ɲa.sjɔ̃]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
indignation (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) oburzenie
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.