chorobotwórczość (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌxɔrɔbɔˈtfurʧ̑ɔɕʨ̑], AS: [χorobotfurčość], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. zdolność do wywoływania chorób; zob. też chorobotwórczość w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	chorobotwórczość	chorobotwórczości
dopełniacz	chorobotwórczości	chorobotwórczości
celownik	chorobotwórczości	chorobotwórczościom
biernik	chorobotwórczość	chorobotwórczości
narzędnik	chorobotwórczością	chorobotwórczościami
miejscownik	chorobotwórczości	chorobotwórczościach
wołacz	chorobotwórczości	chorobotwórczości

przykłady:

(1.1) Obiektem tych badań stały się bakteryjne formy L wspomnianych bakterii oraz ich antygeny powierzchniowe, w tym przede wszystkim lipopolisacharyd Proteus sp. oraz inne czynniki chorobotwórczości tych pałeczek. (Internet)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) patogeniczność, patogenność

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) szkodliwość

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. chorobotwórczy

przysł. chorobotwórczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego^[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego^[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pathogenicity
• białoruski: (1.1) хваробатворнасць ż
• czeski: (1.1) patogenita ż
• francuski: (1.1) pathogénie ż
• hiszpański: (1.1) patogenicidad ż
• niderlandzki: (1.1) pathogeniteit ż
• niemiecki: (1.1) Pathogenität ż
• portugalski: (1.1) patogenicidade ż
• rosyjski: (1.1) болезнетворность ż, патогенность ż
• szwedzki: (1.1) patogenitet
• ukraiński: (1.1) патогенність ż
• węgierski: (1.1) kórokozó tulajdonság
• włoski: (1.1) pathogenicità ż

źródła: