sześciokątny (język polski)

sześciokątne (1.1) skały
sześciokątny (1.1) kafel
wymowa:
IPA: [ˌʃɛɕʨ̑ɔˈkɔ̃ntnɨ], AS: eśćokõntny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zbliżony kształtem do sześciokąta
(1.2) mający sześć kątów
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Wznieśmy toast za białego wielorybapowiedział mężczyzna w smokingu i podniósł w górę sześciokątną szklankę[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) heksagonalny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sześciokąt m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Joanna Rudniańska, Miejsca, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.