szajba (język polski)
szajby (1.2)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. mania, obłęd, szał, szaleństwo, wariactwo, dziwactwo
- (1.2) techn. krążek z otworem, który podkłada się pod główkę śruby lub pod nakrętkę[1]
- (1.3) techn. koło pasowe w transmisjach
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik szajba dopełniacz szajby celownik szajbie biernik szajbę narzędnik szajbą miejscownik szajbie wołacz szajbo - (1.2-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szajba szajby dopełniacz szajby szajb celownik szajbie szajbom biernik szajbę szajby narzędnik szajbą szajbami miejscownik szajbie szajbach wołacz szajbo szajby - przykłady:
- (1.1) Rafałowi znowu odbiła szajba.
- (1.1) Michalina ma szajbę na punkcie czystości.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) szajba odbija + C. (komuś)
- (1.1) szajba na punkcie + D. (czegoś)
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szyba ż, szajbnięty mos, szajbus mos, szajbuska ż
- czas. szajbować ndk., szajbnąć dk.
- przym. szajbnięty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Scheibe → krążek, tarcza
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.