transmisja (język polski)

wymowa:

IPA: [trãw̃sˈmʲisʲja], AS: [trãũ̯smʹisʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) techn. przesyłanie sygnałów (obrazów, dźwięków) za pomocą fal elektromagnetycznych

(1.2) korzystanie w audycji radiowej lub telewizyjnej z materiału przekazanego z zewnątrz studia

(1.3) audycja, w której wykorzystano transmisję (1.2)

(1.4) techn. podzespół rozdzielający moc silnika na oddzielne maszyny

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	transmisja
dopełniacz	transmisji
celownik	transmisji
biernik	transmisję
narzędnik	transmisją
miejscownik	transmisji
wołacz	transmisjo

(1.3-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	transmisja	transmisje
dopełniacz	transmisji	transmisji
celownik	transmisji	transmisjom
biernik	transmisję	transmisje
narzędnik	transmisją	transmisjami
miejscownik	transmisji	transmisjach
wołacz	transmisjo	transmisje

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) transmisja radiowa / telewizyjna

synonimy:

(1.1) przekaz

(1.4) pędnia

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. transmitowanie n, transmiter

czas. transmitować

przym. transmisyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. transmission < łac. transmissio (przekazanie)^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) transmetim m
• angielski: (1.1) transmission, telecast
• arabski: (1.1) تلفزة ż
• białoruski: (1.1) трансляцыя
• bułgarski: (1.4) трансмисия ż
• francuski: (1.1) transmission ż
• hiszpański: (1.1) transmisión ż
• interlingua: (1.1) transmission
• kaszubski: (1.1) transmisjô ż, przesél m; (1.2) transmisjô ż, przesél m
• kataloński: (1.1) transmissió ż
• niemiecki: (1.1) Übertragung ż
• nowogrecki: (1.1) μετάδοση ż
• portugalski: (1.1) transmissão ż
• rosyjski: (1.1) трансмиссия ż
• włoski: (1.1) spedizione ż

źródła: