sufizm (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈsufʲism̥], AS: [sufʹism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. muzułmański mistycyzm; zob. też sufizm w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	sufizm
dopełniacz	sufizmu
celownik	sufizmowi
biernik	sufizm
narzędnik	sufizmem
miejscownik	sufizmie[1]
wołacz	sufizmie[1]

przykłady:

(1.1) Bezspornie podstawą sufizmu jest właściwie odczytywany, kontemplowany i interpretowany Koran. Z niego sufi czerpią przede wszystkim inspirację dla wyznawanej przez siebie filozofii szacunku dla człowieka […], poszanowania dla innych religii […], pokoju […] oraz nieposzlakowanego postępowania […]^[2]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) mistycyzm

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. suficki

rzecz. sufi

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: islam • sunnizm • szyizm • mutazylizm • zahiryzm • charydżyzm • alawizm • druzowie • ibadytyzm • salafizm • skrypturalizm • nusajryzm • wahhabizm

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) soefisme
• angielski: (1.1) Sufism
• arabski: (1.1) صوفية ż, تصوف m
• aragoński: (1.1) sufismo
• asturyjski: (1.1) sufismu m
• azerski: (1.1) təsəvvüf
• baskijski: (1.1) sufismo
• bengalski: (1.1) সুফিবাদ (suphibāda)
• bośniacki: (1.1) tesavuf, sufizam
• bułgarski: (1.1) суфизъм m
• czeski: (1.1) súfismus
• francuski: (1.1) soufisme m
• hiszpański: (1.1) sufismo m
• japoński: (1.1) スーフィズム
• kataloński: (1.1) sufisme m
• kazachski: (1.1) сопылық, тасаууф
• niemiecki: (1.1) Sufismus m
• perski: (1.1) تصوف
• portugalski: (1.1) sufismo m
• rosyjski: (1.1) суфизм m
• turecki: (1.1) tasavvuf, sufizm
• ukraiński: (1.1) суфізм m
• urdu: (1.1) تصوف
• włoski: (1.1) sufismo m

źródła: